Czas Przeszły Dokonany
- Das Perfekt -
użycie Partizip II
w Języku Nimieckim

Czas przeszły Perfekt,

Das Perfekt, jest niemieckim czasem teraźniejszym dokonanym .
Używany jest w kontekście niedalekiej przeszłości, a skutki wykonywanej czynności, która skończyła się właśnie skończyła są widoczne do chwili obecnej.
Ze względu, że w zasadzie czas ten odnosi się do przeszłości, a nie teraźniejszości. 
Należy jednak zaznaczyć, że mając na myśli czas przeszły dokonany nie należy go jednocześnie mylić z czasem tzw. zaprzeszłym  który jest czasem służącym do mówienia o czynnościach które wydarzyły się w przeszłości przed innymi czynnościami mającymi miejsce w przeszłości (z tąd nazwa zaprzeszły) i jednocześnie nie mającymi związku z teraźniejszością i chwilą obecną.
Omawaiany czas Das Perfekt taki związek nie jako posiada - na osi czasu moglibyśmy go umieścić gdzieś pomiędzy przeszłością a teraźniejszością.

czasownik “haben” oznacza “mieć”. Jednak w przypadku czasu przeszłego Perfekt czasownik “haben” wcale nie oznacza “mieć”. Stanowi on tylko część czasu przeszłego, nie tłumaczy się go i NIC ON NIE OZNACZA, ale musi tam być. Czasami, zamiast “haben” używa się odmienionego czasownika “sein = być”, wtedy czasownik “sein” wcale nie oznacza “być” tylko jest po prostu częścią czasu przeszłego i NIC NIE OZNACZA, po prostu się go nie tłumaczy, ale musi tam być.Odmienione “haben” lub “sein” przykleja się do wszystkich czasowników w Perfekcie, niezależnie od tego czy są to czasowniki odmieniające się grzecznie czy też kapryśnie.
Kiedy zamiast “haben” wpycha się “sein”?
Generalnie w Perfekcie najczęściej mamy do czynienia z “haben“. Warto jednak wiedzieć, kiedy “sein” wpycha swoje cztery litery. Dzieje się tak, gdy w czasie przeszłym chcemy zapisać czasowniki oznaczające zmianę stanu (np. umrzeć, urodzić się, obudzić się, zasnąć) bądź czasowniki związane z ruchem/przemieszczaniem się (jechać, latać, pływać, chodzić itp). a także w przypadku czasu przeszłego odnoszącego się do czasowników: sein (być), bleiben (zostać/pozostać) i jeszcze paru innych. Czasami czasowniki, które łączą się z “sein“, mogą łączyć się również z “haben“. Przykłady takie będę omawiać w przyszłości.

Haben i sein. Gdzie to postawić?

Odmienione “haben” (lub “sein“) zajmuje “święte” drugie miejsce czasownika w zdaniu (kiedy piszę “w zdaniu” mam na myśli przede wszystkim główne zdanie oznajmujące), natomiast “geklaut“, “gemacht” zajmują ostatnie miejsce w zdaniu. Forma: “geklaut“, “gemacht” nosi nazwę Partizip Perfekt (Partizip II) i jest to imiesłów czasu przeszłego.


Czasowniki posiłkowe odmieniamy tylko w czasie teraźniejszym
W języku niemieckim występują trzy czasowniki posiłkowe:

Czasowniki posiłkowe haben (mieć) i sein (być) nie odmieniają się przez osoby według konkretnego schematu, lecz mają własną odmianę i trzeba ją zapamiętać. Wygląda ona następująco:
te dwa stosowane są do tworzenia złożonych czasów przeszłych oraz niektórych form właściwego trybu łączącego (Konjunktiv).

haben  =  mieć

sein     =  być