czas przeszły

czas przeszły                                  

Czas Imperfekt wyraża pewne stany rzeczy lub zdarzenia, które,
w momencie mówienia zostały już zakończone.

Czas Imperfekt jest stosowany najczęściej:

 1. w opowiadaniach np.

Es war einmal ein Wintertag, der war so kalt, dass selbst die Tannenzapfen vor Kälte klapperten.

Był kiedyś pewien zimowy dzień, który był tak zimny, że nawet szyszki jodłowe drżały z zimna.

2. dla zaznaczenia że czynność trwała w przeszłości i nie wiadomo, czy się zakończyła np.

Vor Jahren stand dort am Fluss  eine schöne  Brücke.
  Przed laty stał tam nad rzeką piękny most.

3. do wyrażenia pewnego następstwa czasowego, jak np. w zdaniu:

Ich gab ihm das Buch, aber er will es nich lesen.
 Dałem mu książkę, ale on nie chce jej czytać.


A teraz, jak należy tworzyć i stosować czas Imperfekt:

Czasownika słabe tworzą ten czas poprzez dodanie do tematu przedrostka  –t oraz końcówek odmiany czasu teraźniejszego. Przy tym należy pamiętać że 3 osoba liczby pojedynczej pokrywa się z pierwszą osobą liczby pojedynczej.

Odmiana czasownika machen w czasie Imperfekt:

 

ich mach-t-e

 

wir mach-t-en

 

du mach-t-est

 

ihr mach-t-et

 

er sie es mach-t-e

 

Sie sie mach-t-en


Czasowniki nieregularne zmieniają samogłoski rdzenne a więc te które są w temacie. W tym przypadku również 1 i 3 osoba liczby pojedynczej jest taka sama. Czasownik verlieren – tracić jest nieregularny i ma formę w 1 i 3 osobie liczby pojedynczej verlor.


Ich verlor viel Geld.

Wir verlor-en viel Geld.

Du verlor-st viel Geld.

Ihr verlor-t viel Geld.

Er sie es verlor viel Geld.

Sie sie verlor-en viel Geld.


Podsumowując, najpierw sprawdzamy czy czasownik jest regularny czy nie, jeśli jest nieregularny to sprawdzamy w tabelce jego formę i podajemy końcówki we wszystkich osobach oprócz 1. i 3. osobie liczby pojedynczej.

Warto też zapoznać się z odmianą dwóch ważniejszych czasowników, mianowicie sein i haben a więc "być" i "mieć" w czasie przeszłym.


Sein - być


Ich war

Wir waren

Du warst

Ihr wart

Er sie es war

Sie sie waren


Haben – mieć


ich hatte

wir hatten

du hattest

ihr hattet

er/sie/es hatte

Sie sie hatten



 
 
 
Ich werde warten,  poczekam      

       
 

 
 
Przycisk Facebook "Lubię to"
 
I przypadek ( Der NOMINATIV)
 
Wer? stosujemy tylko do osób
Was? stosujemy Tylko do rzeczy
Jest to polski
Mianownik Kto? co?
Der (ten) Ein (jakiś)
Die (ta) Eine (jakaś)
Das (to) Ein (jakieś)

II Przypadek (Der GENITIV)
 
Wessen?
jest to polski
Dopełniacz Czyj? Czyja? Czyje? Kogo? Czemu?
Des ( tego) eines (jakiegoś)
Der (tej) einer (jakiejś)
Des (tego) eines (Jakiegoś)
końcówki es otrzymują tylko rzeczowniki M i N
Nominativ der Mann (mężczyzna)
Genitiv des Mannes (mężczyzny)

III Przypadek (der Dativ)
 
Wem?
Wo? (Gdzie leży książka) stan spoczynku
jest to polski
Celownik Komu? Czemu?
Dem (temu) einem (jakiemuś)
Der (tej) einer (jakiejś)
dem (temu) einem (jakiemuś)
plurar
den (jakieś) w l.mn. dodajemy do rzeczownika końcówkę n
IV Przypadek (Akkusativ)
 
Wen?
Wohin? (dokąd położyłeś- kładziesz książkę) stan ruchu
jest to polski
Biernik Kogo?
Ich liebe den Herr,
Den (tego) einen (jakiegoś)
Die (tą) eine (jakąś)
Das (To) ein (jakieś)
 
Dzisiaj stronę odwiedziło już 37 odwiedzającyo co chodzi
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja