|
|
|
Alfabet niemiecki
a b c d e f
g h i jk l m n
o p q r s t
u v w x y z
ä ö ü
,,,,,,,
|
|
 |
 
ZASADY I REGUŁY WYMOWY ORAZ PISOWNI
Jeżeli na końcu wyrazu jest (er) wymawiamy  (a)
|
1. podwójną spółgłoskę czytamy jak pojedynczą,
np: czyli np
 tt = t
|
Wetter
|
Weta |
 pogoda |
nn= n
|
Sonne
|
Zone
|
słońce
|
2. s przed samogłoską czytamy jak z samogłoski: a ;e ;o ;u ;i ;y
s = z
|
Sonne
|
zonne
|
słońce
|
| s = z |
Hose |
Hoze
|
spodnie
|
Natomiast
s na końcu wyrazu czytamy normalnie tak jak s
3 " s " przed spółgłoską czytamy jak " sz ",
s = sz
|
Spiel
|
szpiel
|
gra
|
s = sz
|
Wurst
|
wurszt
|
kiełbasa
|
|
Słowo Wurst używane jest też w zupełnie innym znaczeniu:
Das ist mir Wurst. [das yst mii wurszt] -
Jest mi wszystko jedno. Jest mi to obojętne
|
|
Są też wyjątki, gdy wymawiamy -st jako "st" mimo, że występuje na końcu wyrazu. Np.:
|
|
nimmst [nimst] - weźmiesz jest to 2 osoba liczby pojedyńczej.
|
4. ie czytamy jak długie ii
ie = ii
|
niemals
|
[niimals]
|
nigdy
|
5. "ei" czytamy jak aj
| ei = aj |
Feierabend |
[fa'jerabend] |
wolny czas od pracy
|
|
schreiben |
[schra'jben] |
pisać
|
6. "eu" czytamy jak , oj
eu=oj
|
Europa |
[ojro'pa] |
Europa |
eu=oj
|
Feuer |
[fo'jer] |
ogień |
eu=oj
|
neu |
[noj] |
nowy |
7. nieme "h" w środku wyrazu powoduje zmiękczenie, czytamy jak "j",
| h = nieme |
gehen
|
[ge'jen]
|
iść |
| h = j |
abnehmen |
[ab'nejmen] |
schudnąć |
8. "ph"czytamy jak "f",
ph = f
|
Sphinx |
[sfinks] |
|
ph = f
|
Photo |
[fo'to] |
fotografia
|
9. "ß" tak zwane "scharfes s" czytamy jak zwykłe "s".
Nawet gdy występuje przed samogłoską, czytamy jak "s".
W pisowni zamiennie pisze się "ss", wymawia się jako jedno "s", np:
| ß=s |
Fußboden
|
[fus'boden] |
podłoga
|
| |
gefaßt |
[gefa'st] |
spokojny |
10. "ch" czytamy jak "h" ale tylko po a, o u.
W pozostałych połączeniach czytamy miękko, jak "ś"
| ch=h |
Bach |
[bah]
|
strumyk
|
ch=h
|
Loch |
[loh]
|
dziura |
| ch= ś |
ich |
[iś] |
ja
|
11. "ig" na końcu wyrazu czytamy jak "iś"
ig=iś
|
mutig |
[mu'tiś] |
odważny |
| |
vierzig
|
[fije'rciś] |
40 |
12. "sch" czytamy jak "sz"
sch=sz
|
Schule |
[szu'le] |
szkoła |
sch=sz
|
Tisch |
[tysz] |
stół |
13. "v" czytamy jak "f
v = f
|
privat |
[prifa't] |
prywatny |
v=f
|
Vogel |
[fo'gel] |
ptak |
14. "ck" czytamy jak "k"
| ck = k |
Druckerei |
[drukera'j]
|
drukarnia |
| |
Hackfleisch |
[ha'kflajsz] |
mięso mielone |
15. "z" czytamy jak "c", ale nie jak polskie. "ć"
| |
zusammen |
[cuza'men] |
razem
|
| |
Kreuzung |
[kroj'zunk]
|
skrzyżowanie |
| |
Ziel
|
[ciil] |
cel |
16. "tsch" czytamy jak "cz"
| tsch=cz |
rutschen |
[ru'czen] |
ślizgać się |
| |
Tschechei
|
[czeha'j]
|
|
| |
deutsch |
[dojcz] |
niemiecki |
17. Pamiętaj rzeczowniki piszemy z dużej litery obojętne czy są w środku zdania
18.
Umlauty. Są to dwie kropki nad samogłoską, które wskazują na przegłos. W uproszczeniu wygląda to tak:
ä [ej] Mädchen [mejtsien]
ö [io] Brötchen [briotsien]
ü [iu] müde [miu'de]
Jeżeli chodzi o pisownię, to można spokojnie umlauty zastąpić dwuliterówką:
ä = ae Maedchen
ö = oe Broetchen
ü = ue muede, fuer
| Maskulinum |
rodzaj męski |
| Femininum |
rodzaj żeński |
| Neutrum |
rodzaj nijaki |
| Plurar |
liczba mnoga |
| Singular |
liczba pojedyń |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
Wer? stosujemy tylko do osób
Was? stosujemy Tylko do rzeczy
Jest to polski
Mianownik Kto? co?
Der (ten) Ein (jakiś)
Die (ta) Eine (jakaś)
Das (to) Ein (jakieś)
|
|
Wessen?
jest to polski
Dopełniacz Czyj? Czyja? Czyje? Kogo? Czemu?
Des ( tego) eines (jakiegoś)
Der (tej) einer (jakiejś)
Des (tego) eines (Jakiegoś)
końcówki es otrzymują tylko rzeczowniki M i N
Nominativ der Mann (mężczyzna)
Genitiv des Mannes (mężczyzny)
|
|
Wem?
Wo? (Gdzie leży książka) stan spoczynku
jest to polski
Celownik Komu? Czemu?
Dem (temu) einem (jakiemuś)
Der (tej) einer (jakiejś)
dem (temu) einem (jakiemuś)
plurar
den (jakieś) w l.mn. dodajemy do rzeczownika końcówkę n
|
|
Wen?
Wohin? (dokąd położyłeś- kładziesz książkę) stan ruchu
jest to polski
Biernik Kogo?
Ich liebe den Herr,
Den (tego) einen (jakiegoś)
Die (tą) eine (jakąś)
Das (To) ein (jakieś) |
|
|
 |
|
| |
|
|
